Het wit van talloze rozen
pas op de zomerdag
is de laatste sneeuw
rond zijn hart
langzaam gesmolten
heeft zijn ziel
vrijheid gekozen
uit een lichaam gedragen
door het wit van talloze rozen
volwassen zwart
naast het speelse licht
dat de kinderen dragen
als hij wordt begraven
pas later komen
het besef en de vragen
als zijn ogen en lach
weer leven in hun hart
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
17/08/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het wit van talloze rozen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.