Het blond van je haar

wil melker

 heb bloemen
 gebracht op je graf
 jij liet het regenen om
 verdrogen te voorkomen

 nog staan ze daar
 in kleurige pracht
 ik wacht tot je komt
 uit jouw donkere nacht

 een straaltje zon
 laat het blond
 van je haar weer
 oplichtend dansen

 hoor nu je stem
 in de lach die
 je schenkt met
 het blauw van je ogen

 voor even bij mij
 in een samen
 dat niet kan bestaan
 nooit laat ik je gaan