«»
Aan een ronde tafel
ze heffen armen
kijken omhoog in hun
verdriet om het gemis
maar langzaam sluit
de kring familie
die er dan nog over is
rond de tafel van herinnering
langs de vaste route die zij ging
alleen die ene stoel blijft leeg
pas later wordt het vierkant
echt gebroken aan een ronde
tafel is er nooit een plaatsje over
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
25/09/2010 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Aan een ronde tafel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overlijdensgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Liefste mam, je blijft...
- Wanneer ik jou het...
- Als ik ooit dood zal zijn
- Zo koud van binnen
- Mijn moeder mijn...
- Nooit meer