INLOGGEN
«»

Aan een ronde tafel

 ze heffen armen
 kijken omhoog in hun
 verdriet om het gemis

 maar langzaam sluit
 de kring familie
 die er dan nog over is

 rond de tafel van herinnering
 langs de vaste route die zij ging
 alleen die ene stoel blijft leeg

 pas later wordt het vierkant
 echt gebroken aan een ronde
 tafel is er nooit een plaatsje over

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

25/09/2010 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Aan een ronde tafel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.