In het broze lijden

wil melker

 de kastdeur kraakt
 de klok verstaat het tikken
 van zijn slag de tijd
 telt uren rustig af op
 tonen van haar eindigheid

 zon verschiet in kleur
 laat stofjes dansen
 in de willekeur van lucht
 de geur van lang geleden
 herkenbaar in het vluchtige bewegen

 we zitten stil gevangen
 in het broze lijden
 lippen smakken in het
 delen van de dorst de zuster
 met haar afgelegde trots

 ze is gaan bidden
 een kaars de handen klaar
 het middaglicht laat zacht
 haar ogen breken
 wij blijven over met elkaar

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘In het broze lijden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.