Ooit spreidde wit
de kerkklok
luidde zijn
enkele slag
ik wist
dat zwart
gewonnen had
ooit spreidde wit
zijn vleugels
voor een nieuw begin
vulde leven
haar warme
kleuren teder in
tot de schaduw
langer werd
het licht vertraagde
de kerkklok
in eentonigheid
aanwezigzijn vervaagde
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ooit spreidde wit’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.