Keek niet eens gemeen

wil melker

 ik heb me
 met de dood verzoend
 ze kwam vanmorgen langs
 gewoon zonder een afspraak
 gaf me een hand en keek
 niet eens gemeen

 natuurlijk was ik
 nog niet klaar
 het nieuwe pak
 de scheiding in mijn haar
 maar door de bank genomen
 kon mij nu niets meer overkomen

 dat zoenen bleek
 een afscheidskus
 ze deed dat zo bij iedereen
 er was slechts een probleem
 ik had eerst "heen te gaan"
 wist niet eens door welke laan

 we hebben overal gezocht
 mijn bestemming bleek onvindbaar
 ik ben nog steeds alleen
 haar kus brandt op mijn lippen
 jaagt bloed tot in het rood
 ik wil weer zoenen met de dood

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Keek niet eens gemeen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.