Keek niet eens gemeen
ik heb me
met de dood verzoend
ze kwam vanmorgen langs
gewoon zonder een afspraak
gaf me een hand en keek
niet eens gemeen
natuurlijk was ik
nog niet klaar
het nieuwe pak
de scheiding in mijn haar
maar door de bank genomen
kon mij nu niets meer overkomen
dat zoenen bleek
een afscheidskus
ze deed dat zo bij iedereen
er was slechts een probleem
ik had eerst "heen te gaan"
wist niet eens door welke laan
we hebben overal gezocht
mijn bestemming bleek onvindbaar
ik ben nog steeds alleen
haar kus brandt op mijn lippen
jaagt bloed tot in het rood
ik wil weer zoenen met de dood
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Keek niet eens gemeen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.