Haar lach bloeide op
haar handen
hebben bloemen gegeven
vaak nog in de knop
na het ontluiken
kon je de geuren ruiken
haar lach bloeide op
soms was de hulde
een antwoord op morele schulden
die wij niet hadden ingelost
zij heeft ons grootgebracht
met alle liefde en kracht
die zij in het kleine lichaam had
te snel is zij gegaan
maar haar ogen zullen blijven
en die lach zal nooit meer wijken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
08/08/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Haar lach bloeide op’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.