«»
Ze stralen als geschenk
wat zijn
mijn handen wit
in zoveel licht
het was donker
toen ik moest vertrekken
ik zag niks
lijk te zweven
komt misschien nog
door de laatste dagen daar
ik ken dit niet
toch heeft het
iets vertrouwds
voel de warmte
van iemand die
oneindig van me houdt
er wordt gewenkt
door zoveel witte handen
ze stralen als geschenk
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ze stralen als geschenk’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overlijdensgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Liefste mam, je blijft...
- Wanneer ik jou het...
- Als ik ooit dood zal zijn
- Zo koud van binnen
- Mijn moeder mijn...
- Nooit meer