«»
Fluisteren in het zwart
kerkklokken
lokken tranen
luiden zacht verdriet
schoppen graven
troostend dieper
naar vergeet me niet
tijd verslaat
de uren trager
leven draagt
de dood ten grave
en geeft moeder aarde
weer haar laatste waarde
regen kabbelt
litanieën
bloemen dalen
op de kist
ergens rolt de donder
weerlicht is vermist
kraaien vliegen
aan een paarse hemel
mensen fluisteren
in het zwart
wit zal morgen kleuren
in het afgesloten graf
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Fluisteren in het zwart’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overlijdensgedichten (algemeen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Liefste mam, je blijft...
- Wanneer ik jou het...
- Als ik ooit dood zal zijn
- Zo koud van binnen
- Mijn moeder mijn...
- Nooit meer