Ontkende de depressie
in een graf vol bloemen vindt
de dood haar aards bestaan
ze staat een levenlang te bloeien
wacht tot ze gelaten gaan
je lachte om de snelheid
die hard botste met beton
het rode bloed dat stolde
na de sprong van het balkon
ontkende de depressie
die je naar beneden zoog
je liep weg voor de vergiften
die de ander op je spoog
groeide dwars door muren
schopte tegen normen aan
wist dat het niet lang zou duren
want niemand nam iets van je aan
je graaide naar het beetje
aandacht dat het leven je nog bood
versteende langzaam zonder warmte
bloeide bloemen voor de dood
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ontkende de depressie’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.