INLOGGEN
«»

Het wiegen van de dood

 je schemerde verdriet
 een smal figuur vaag zichtbaar
 in het onderdrukte snikken
 het stille hopen was er niet

 doelloos pak je zachte handen
 verdwaald zoek je naar troost
 je pijnen zijn geen schande
 in het wiegen van de dood

 die neemt beleefd het leven
 hij overhaast het einde niet
 zijn komst verkondigt overlijden
 er is geen keuze hij gebiedt

 muziek speelt jouw verlaten
 veel mensen leefden met je mee
 ze lopen over je te praten
 en voelen zich nu heel alleen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het wiegen van de dood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.