Asfalt is geen Weg
Je kent mij als asfalt
Vroeger was ik kassei
Toen ging alles trager
Nu draag ik iedere weg
Je kent mij als asfalt
Eens heette ik zand
Toen was er stilte
Ik kende iedereen bij naam
Je kent mij als asfalt
Snelheid wint aan belang
Er stroomt geld over me heen
Dik tegen mijn zin
Je kent mij als asfalt
Iedere dag zijn er uitschuivers
Ik kijk er niet meer van op
Rood blijft mij verontrusten
Ik ben asfalt
Niemand ziet nog
Het verschil
Met een weg
En toch –
Een verharde ondergrond
Heeft
Een ziel
Ik word in één adem genoemd
Samen met een weg
Ik ben asfalt –
Alleen asfalt
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-10-2025
Over deze dichter
Gary Oeyen (Actief sinds: 12-05-2024)
© Op dit gedicht 'Asfalt is geen Weg' van Gary Oeyen zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.