Rijn tragedie

Joris Olivier

Verloren in ’t tranendal
Onze wereld is verworden,
Dwaalt zij door dit labyrint,
Zonder wegwijzer noch hint.

Hij aarzelt of hij zal volgen,
Of bij d’haard zal blijven toeven,
Wijl d’r keuze hene te gaan
Zijnerzijds niet had gehoeven.

Haar tranen lopen over de rand,
Sprake van ’n zondvloed bekant,
Dreigt ze in ’t doolhof verdrinkt,
Wijl Loreley haar treurlied zingt.

Hierdoor uit zijn lethargie gewekt,
Rept hij zich naar ’t tranendal,
Om haar te behoeden voor haar val,
Haar van de wisse dood redt.