Stampende onrust
Onrust. Lotte is ziek
Ik pak mijn rugzak
mijn kompas en wat kleren
doe mijn laarzen aan, een jas
en ga de deur uit
Op weg naar Lotte
Alleen zijn met mezelf
Zolang ik onderweg ben
zal ze blijven leven
zal ze niet doodgaan
Ze gaat niet dood, het mag niet
Ze gaat niet dood, ze gaat niet dood
Nee, nee, nu nog niet
Het is nog niet de tijd
Ze mag niet, ze zal niet
Mijn stappen stampen
De aarde beeft
Waar ik ga, dreunt een bizon
Waar ik rust, rust een berg
Wanneer ik aankom, zal ze leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-02-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Zywa (Actief sinds: 25-04-2018)
Informatie bij het gedicht
Reisboek "Vom Gehen im Eis" ("Over een voettocht door de kou", 1978, Werner Herzog) - Te voet van München naar Lotte Eisner in Parijs, 23 november - 14 december 1974 --- Bundel "Handreiking"
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stampende onrust’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.