«»
dan tot waar mijn ogen reiken
maar ze zien een nieuwe horizon
wanneer ik daar om mij heen kijk
.....Geef me je hand, wacht nog
.....even met gaan en kom
.....bij mij, samen
.....kunnen we thuis zijn
Op straathoeken
zal ik altijd stilstaan
zoeken waar de zon staat
waarheen de wolken gaan
.....Doe je jas uit, je angst
.....wees hier gelukkig
.....neem een bad
.....ik zal je masseren
Onbestemde geuren
waaien over het strand
mijn voeten duwen
boeggolven in het zand
Boeggolven
Mijn wereld hoeft niet groterdan tot waar mijn ogen reiken
maar ze zien een nieuwe horizon
wanneer ik daar om mij heen kijk
.....Geef me je hand, wacht nog
.....even met gaan en kom
.....bij mij, samen
.....kunnen we thuis zijn
Op straathoeken
zal ik altijd stilstaan
zoeken waar de zon staat
waarheen de wolken gaan
.....Doe je jas uit, je angst
.....wees hier gelukkig
.....neem een bad
.....ik zal je masseren
Onbestemde geuren
waaien over het strand
mijn voeten duwen
boeggolven in het zand
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-12-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ZywaActief sinds: 25-04-2018Informatie bij het gedicht:
Man en vrouw --- Bundel "De trek" Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Boeggolven’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- [ Hij is er ook weer ]
- [ Meisjes giechelen ]
- [ In de steek ]
- [ Gauw vergeten ]
- [ Aangifte hersenspoeling ]
- [ Moderne slavernij ]