Mijn #edt

Zywa

De hemel brandt, nevels
rukken op, de seinen slaan neer --
Iedereen leeft langer

dan de wereld waarin hij opgroeide
Hij moet zich terugtrekken
of veranderen

De wachttoren is onbemand
in de verte janken er honden
Deze stad mag niet meer bestaan

zoals ze was, haar theaters
zijn overbodig verklaard
De laatste spelers zien toe

maar nu het echt is
valt het hun moeilijk om te genieten
van de schoonheid van de ondergang

die sinds honderden generaties
roemruchte rijken platslaat
tot heldenverhalen

Wie zal zonder eigenbelang
het goede bezingen
dat ik heb gekend?

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-11-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Zywa (Actief sinds: 25-04-2018)

Informatie bij het gedicht

"Sunset on the Railway" ("Zonsondergang op de spoorweg", 1929, Edward Hopper) --- #edt = einde der tijden --- Bundel "NachtWacht"

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Mijn #edt’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.