Kafkas

Zywa

Met ziedende hand sloeg de hemel
de nieuwe stad en de enorme toren
uiteen, de Hangende Tuinen vlogen

Vertrekken werden vliegtuigen
en tapijten met gedekte tafels
landden ver weg in de lange zee

Een zware regen
van kamers vormde met een plons
een hemelhoge bergrug

De mensen uit de Toren
verspreiden zich in vijftig talen
en vochten om grenzen

In omgekeerde tijd zou onze wereld
in een notedop opvliegen, samen-
klonteren en landen in Babel

De hemel zou zich openen
en het wonder zou gebeuren
dat iedereen de ander verstaat