poezie fantasie

Anton Combé

Er stond een mooie meid voor de deur,
die bij mij binnen wilde komen.
Ze wilde me leren kennen,
dat doorbrak bij mij de sleur.

Ik zette haar op een stoel,
gaf haar tactvol en ook cool,
een lekker flesje bier
vroeg "wat wil je werkelijk hier".

"Ik wilde de man achter de gedichten
wel eens zien".
"Is dat mooi gepraat niet waar misschien,
maar zie nu al jij speelt geen spel
en ach je begrijp me wel".

Ze deed haar rokje omhoog
haar slipje naar beneden.
Ging wijdbeens tegenover me zitten
keek tegen haar mooi geschoren schede
ik dacht 'ze wil me gewoon bezitten'.

Ik zei "ik wil mijn vrijheid niet kwijt",
Wilde best met haar van bil gaan.
En het bleek een toffe meid,
na de sex zou ze weer weggaan.

U begrijpt dit is maar fantasie,
het is uit de duim gezogen.
Dat kan met poëzie
maar het had van mij best echt gemogen.