«»
de wolken mooie woorden
en verzwijgingen
waarin ik gemakshalve blijf
staan terwijl een stap
dichterbij eenvoudig is
Ik hoef niet veel
misschien wel niets
van jou te weten
om kleur te durven
bekennen: bruin
mijn gedachten, bont
mijn gevoel, zonder roze
schaamte -- mijn allerhoogste
en mooiste, eerlijke
ik, waardig voor mijzelf
en het alziende oog
van de wereld, blauw
is mijn blauw, paars mijn paars
geen goud, noch filters
Kleur bekennen
Noem ze wit of zwartde wolken mooie woorden
en verzwijgingen
waarin ik gemakshalve blijf
staan terwijl een stap
dichterbij eenvoudig is
Ik hoef niet veel
misschien wel niets
van jou te weten
om kleur te durven
bekennen: bruin
mijn gedachten, bont
mijn gevoel, zonder roze
schaamte -- mijn allerhoogste
en mooiste, eerlijke
ik, waardig voor mijzelf
en het alziende oog
van de wereld, blauw
is mijn blauw, paars mijn paars
geen goud, noch filters
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 10-08-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ZywaActief sinds: 25-04-2018Informatie bij het gedicht:
Bundel 'Zonder reserve' Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kleur bekennen’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- [ Het goud gaf steeds meer ]
- [ Stempels op elk vel ]
- [ Wachten is maar half ]
- [ Reken liever niet ]
- [ Ik durf hen niet aan ]
- [ Veroordeeld ]