«»
mezelf misschien, alleen
tussen niets, geen voor, geen na
Alleen mijn lief, en de gedachte
dat hij genoeg kan zijn, maar
hoe dan, hoe lief
hij ook is, geen vader
die mijn geluk laat zien
aan mijn moeder
te vroeg gestorven, of niet
nu dat niet gebeuren zal --
een toekomst verloren
aan een andere toekomst
waarvoor ik verdrietig bang ben
wat hoogstens verdrinken kan
in verdriet om het verdriet
dat mij verdrinkt, verloren
in de stroom van de tijd
Geen moeder
Verloren wat er niet ismezelf misschien, alleen
tussen niets, geen voor, geen na
Alleen mijn lief, en de gedachte
dat hij genoeg kan zijn, maar
hoe dan, hoe lief
hij ook is, geen vader
die mijn geluk laat zien
aan mijn moeder
te vroeg gestorven, of niet
nu dat niet gebeuren zal --
een toekomst verloren
aan een andere toekomst
waarvoor ik verdrietig bang ben
wat hoogstens verdrinken kan
in verdriet om het verdriet
dat mij verdrinkt, verloren
in de stroom van de tijd
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 14-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ZywaActief sinds: 25-04-2018Informatie bij het gedicht:
Bundel 'Waartussen' Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geen moeder’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- [ Hij is er ook weer ]
- [ Meisjes giechelen ]
- [ In de steek ]
- [ Gauw vergeten ]
- [ Aangifte hersenspoeling ]
- [ Moderne slavernij ]