Mijsea
Hier woonden reuzen, hun botten hebben we
verzameld in musea, hun geesten in mijsea
van status en macht, trots en begeerte
Wij zijn de blinkende olielampen
waarin de geesten leven van wensen
die we soms niet in de hand hebben
Dan ontsnapt er een
en waart hij rond over de aarde
die hem gewicht geeft en zwaar maakt
een reus die veel te groot is
voor onze wereld en de mensen
daagt hij uit
om zich te verenigen
tegen hem voor hij alles vernielt
de geest uit de fles
Helicopters ronken over het land
en draaien zich dol
in angstig schuilende hoofden
De tijd tikt luider
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-12-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Zywa (Actief sinds: 25-04-2018)
Informatie bij het gedicht
Botten: van dinosauriers // Bundel 'Museum Het Gele huis'
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijsea’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.