Pennenlikkerij
Twijfelen en
weifelen
waar is die bite
gebleven, die fermheid
geen spiegel meer
van mezelf, geen één keer
waar is de scherpte
die vroeger knerpte
onthand
loop in los zand
naar nergens toe
en ben zó moe
van alle regels
en alle wegels
van het leven
om het even
ambtenarij
pennenlikkerij
mijn hele leven omgeven door paskwillen en daarbij
ambtenarij.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-09-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Pennenlikkerij’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.