Knikkeren

Dakoyria

Mijn vader had in een gulle bui mij knikkers
gegeven Hij dacht dat ik knullen wel een
poepie kon laten ruiken en de knikkerzak
zorgvuldig dicht geregen.

Het spel was immens populair en ik bezat
bonken en hoe zij verder ook mogen heten
Voor míj was dit alles nieuw, de regels was
ik snel weer vergeten...

Al gauw was het míjn beurt; werkelijk in
recordtijd de knikkers verbeurd
Beschaamd liep ik maar naar huis; daar
werd ik niet al te boos ontvangen maar
pa vond het toch niet erg pluis.

Dakoyria, 2018.