Een Paar Schoenen
Ik probeerde mijn schaduw te ontvluchten
mijn voeten waren in tweestrijd
Schaduw stopte aarzelde
schoorvoetend
Een paar schoenen bleef achter
Schaduw probeerde
wat volume op te bouwen
maar zodra hij in de buurt van licht kwam
verdween hij
De schoenen bleven leeg
Ik observeerde
van een afstand
Ik zou verliezen
als ik Schaduw niet kon onderwerpen
En wat te doen met dit
rare gevecht om mijn schoenen?
Winter naderde snel
het zou koud zijn zonder...
Schaduw bewoog woest over de muur
zijn lange benen gleden
over de grond
De schoenen bleven waar ze waren
stoicijns
ongebruikt
Ik dook
worstelde met Schaduw en won
propte hem in de schoenen
die nu vol schaduw zaten
Ik kan ze nooit meer gebruiken
moet de kou trotseren met blote voeten
die ik niet meer kan voelen
misschien vallen ze er wel af
of worden een relikwie
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-08-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Darren White (Actief sinds: 01-08-2017)
Informatie bij het gedicht
Ik heb dit gedicht oorspronkelijk in het Engels geschreven, de vertaling laat nog te wensen over, dus kritiek is welkom. Het is een metafoor van begin to einde. Meer wil ik er niet over kwijt.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een Paar Schoenen’ van Darren White zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.