De diagnose

Lesley Biest

Een tijd die ooit geweest is , dat je jezelf voelt alsof je bent gesloopt ,
de tijd dat verdriet overheerst , en je op betere tijden hoopt ,
de tijd dat je in zak en as zit , en geen energie hebt , nee de mouwen worden dan niet opgestroopt.

Een arm om je heen van iemand die om je geeft ,
iemand die je karakter kent , die met jou meeleeft ,
in jouw kan verplaatsen en samen naar een goede oplossing pratend met jou naar een betere tijd toestreeft

Een tijd waarin verdriet de orde van de dag is ,
waarom moest het jou overkomen , je staat in het ongewis.

In de nacht kun je niet slapen ,
ook al had je die avond daarvoor op de bank zitten gapen .

Wordt in de nacht zwetend wakker , keer op keer ,
ja je hart klopt steeds harder in die nacht het gebeurt steeds weer .

Woede dat op rare momenten komt opzetten ,
Waarbij het eigenlijk goed ging en nu ineens weer die ene gebeurtenis jouw je toekomstvisie zou beletten .

Iets op tv zien ,
en ineens is dat beeld terug , dat ene beeld van toen , de afschuw en situatie die je steeds overdenkt elke keer opnieuw weer beleeft,
komt het ooit nog goed misschien ?

Ja zo vaak ineens geheugen problemen ,
terwijl je zo graag die opdracht had willen vormgeven .

Die schokkende ervaring gaat niet weg ,
staat als het ware bij je een omsingeling in je hoofd en jij bent zelf de hoofdrolspeler in een doolhof in dat leven waarin alles is afgesloten met een heg.

Daarvoor een goed leven gehad hebt ,
maar nu ineens als drijfzand in je hoofd de goede tijd steeds vaker en meer wegebt .

En je wil echt dat het weg gaat , ja je levert strijd ,
Maar ook tegelijkertijd voel je de machteloosheid .
en hoopt dat geluk nog een keer bij je aanklopt ,en je ooit verblijdt !!!

Maar na een poosje komt er een tijd dan krijg je te horen dat je behandeld wordt dat je er toch mee leert omgaan , en nee dit is waar zei de Psychiater bij de diagnose ik heb het niet mis ,
Je hebt PTSS een Posttraumatische-Stressstoornis.