als stilte decibellen vreet
ijlheid schiet door gaten ozon
zonlicht laag vertraagd
de lange bergen kruiend ijs
spanning kraakt
als stilte decibellen vreet
anonimiteit zijn naam vergeet
in desolaat strekt
tijd in eenzaamheid de
rekbaarheid het onderkoelde
traag beginnen van het leven
dna dat zich weer splijt
met dood ten spijt
elementen in verval
tot kernengloeiend ijzer
permafrost in barenspijn
gepokt met giftig gas
en hete geisers
overleven is zo dun
ultieme bakermat
entropisch groeien uit het niets
van cellen tot structuren
het is of was ineens
meer weet men niet
Gods toeval gaat lang duren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘als stilte decibellen vreet’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.