dan breek ik transparanten

wil melker

geef mij wat glas
dan breek ik transparanten
vervaag ik licht tot mat
verstrooid naar alle kanten
ik wil onzichtbaar zijn in niets gevat


beelden die ik bouw vandaag
verkleuren in het perspectief van morgen
schaduw vouwt zijn lijnen voor de nacht
als de zon in ondergaande rust geniet
en maan gewassen als zijn spiegel ziet


ik speel mijn wereld met gebroken delen
splinters rechtop in mijn hart
mijn handen bloeden maar
het kan mij niets meer schelen
ik ben het licht en al de scherven zat