vergrendel zonder sloten

wil melker

Ik liet ze binnen
bood ze angsten aan
ze wilden niet beminnen
neuken en dan gaan

onderliggend janken
eerloos mijn verzet
vaak om stilte bidden als
er weer niets werd gezegd

ik vergrendel zonder sloten
mijn ramen zijn gebroken
het uitzicht splintert weg
in een leven zonder hopen

gebarsten is mijn kop
gedachten zijn mijn scherven
mijn lichaam is te koop
mijn ziel zal niemand erven

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 04-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘vergrendel zonder sloten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.