de kern is rozerood
je hebt as gespuugd
als gal van binnenuit
je barstte open, explosief
ineens had je jezelf weer lief
joeg hete stenen door de lucht
de zwavel rookte nader
je angsten waren op de vlucht
de vulkaan is nooit een vader
de kern is rozerood
wringt lava door de spleet
ik vlij me in je warmte neer
jouw magna is al eeuwen heet
ik glij een helling af
ontsteek de oude sintels
waar jij mij hitte brengt
voel ik opnieuw intieme tintels
je stroomt over mijn lijf
ik proef nu al je smaken
ik bied je een puntgaaf verblijf
als ik jou voluit mag raken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de kern is rozerood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.