kunstreizigers

elze schollema

in de nacht is alle kunst verheven
tot een status die alles gruwelijk
overdrijft met schepen die zelf brandend
het vuur in mij tracht te doven

onthand zoals ik twijfel of
mijn huis de ware woning is waarin
mijn dood speelser is dan het boek
waar ik geen waarde aan hecht

zoals men leest blijven de
kunstreizigers uit het zicht en klamp
ik me vast aan de niet geuite woorden,
slaap vast mijn kind, de nacht maakt

onzekerheden waar