Nu even wel die rust
Nu even wel die rust
een kleine cel
een stoel en een bed
de stilte die mij
wakker en welterusten kust
daar in de abdij
denk ik
nu even wel
weten vooral voelen
straks opgeladen opgetogen
weer naar huis gaan
met een gevoel
wat ik allang wist
maar daar weer
steeds opnieuw
zich voltrekt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Pastor (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nu even wel die rust’ van Pastor zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.