«»
dat ik je geven kan
Maar laat ik je dit zeggen
Toen de snijdend gure wind
de kop opstak
verschool ik me in kreupelhout
Lang heb ik er gezeten
en ik bespiedde een wereld
waaraan
ik geen deel had
Tegelijkertijd zag ik
de borrelende onderstromen
in het zwarte diep
Troebel en gedachteloos eerst nog
Maar later na heftige uitbarstingen
-o hoe wild kropen de woorden!-
was het soms zo helder
zo helder
Ik school onder kreupelhout
En toen de klok het uur sloeg
voelde ik
de schone pijn
van een gekwelde ziel
Ik zong kinderwijsjes
en liep aan vaders hand
langs een vergeten rivier
Maar nee zuster
er is geen getal
dat ik je geven kan
Geen getal
Er is geen getal broederdat ik je geven kan
Maar laat ik je dit zeggen
Toen de snijdend gure wind
de kop opstak
verschool ik me in kreupelhout
Lang heb ik er gezeten
en ik bespiedde een wereld
waaraan
ik geen deel had
Tegelijkertijd zag ik
de borrelende onderstromen
in het zwarte diep
Troebel en gedachteloos eerst nog
Maar later na heftige uitbarstingen
-o hoe wild kropen de woorden!-
was het soms zo helder
zo helder
Ik school onder kreupelhout
En toen de klok het uur sloeg
voelde ik
de schone pijn
van een gekwelde ziel
Ik zong kinderwijsjes
en liep aan vaders hand
langs een vergeten rivier
Maar nee zuster
er is geen getal
dat ik je geven kan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Hans LimbeekActief sinds: 01-10-2014Informatie bij het gedicht:
woensdag 30 mei 2012 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geen getal’ van Hans Limbeek zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- [ Hij is er ook weer ]
- [ Meisjes giechelen ]
- [ In de steek ]
- [ Gauw vergeten ]
- [ Aangifte hersenspoeling ]
- [ Moderne slavernij ]