Geheimen
Een andere keer lagen we bij de rozenstruik
tegen de lange muur, daar aan de zuidkant
Onder een hemel met een enorme zon
waren we slechts in lendedoek gehuld
De rozen geurden de eeuwigdurende liefde
Terwijl de dag zich zong naar de avondschemer
kropen over onze jonge ruggen vreemde rode insecten
We moeten gesproken hebben!
Glasscherven glimlachten in het grind
De rozen geurden fragmenten uit een zoet hierna
Maar diep onder het huis
ronkten de pompen onrustbarend,
lekten de kranen en leidingen,
brokkelende het beton
En wij, wij hadden er geen weet van
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Hans Limbeek (Actief sinds: 01-10-2014)
Informatie bij het gedicht
zaterdag 15 september 2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geheimen’ van Hans Limbeek zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.