In vogelvlucht

Hans Limbeek

Op die wieken van de heilige reiger
met angst met beven
met dichtgeknepen zweethanden

Over de echo's van verloren dagen over het landschap van roodpannendaken over de koudnevel van bevroren winters

Daar loopt Mollenjan
loopt Mollenjan rokend
op de zompen van de braakakker

Daar ligt de Moeder Gods onthoofd in de vuilnissloot in roestend blik in stukgeslagen glas

En plotseling (de lammenwagen met de vermoeide honderdjarige zit al uren vast in het mulzand) plotseling schieten bloemen omhoog

Daar bij de lammenwagen schieten plotseling bloemen omhoog!

In het kolenhok
zijn kinderen met zwartomrande nagels
ze horen de regen op het dak slaan
Het verdwaasde kalf wankelt door het kleine donkere hok
door het verlaten lokaal ijsbeert de gekke meester

Doorkliefde regenwormen spartelen
aan het voeteneind van
Melkwagenwillem (op de dampende mestvaalt ligt hij)

In het duister het licht
van een uithangbord
oplichtende kattenogen
het geronk van de Volkswagenkever

Scheelalbert mompelt op zijn petroleumfiets takken vallen langs zijn hoofd
vallende takken!
Hier is de loofhut
in het struikgewas
hier is de verwaaide
Vivovlag (wapperend om de trottoirband)

Groene bromvliegen zoemen boven het nest konijnen
het leven voltrekt het leven
De grijze stoet
schuifelt achter de wielenkist
het dikke wijf vloekt
onder de kastanjeboom

De knecht van de smid in blauwe overall last de buizen aan het grote buizenwerk
hij maakt vuur en vonken!

In het holst van de nacht (de geur van kuilvoer stijgt op uit de stallen van de kolkboer) begluurt een man het huis van de gouden sikkelmaan

Tussen koffiebruinen
en theegrijzen
krabben kippen
het zand van
de aarde
slaan de hanen gade

Het wasgoed druppelt water
druppels landen op aarde
onderaards kruipt de mol

En Mollenjan zet de klem
lachend zet hij de klem
hij lacht klemzettend, hij zwaait!
Daar waar een trein loopt die nooit liep
waar de rivier zich heeft verplaatst
waar iets was wat verdween
waar tijdens het luiden van de klokken een ongeluk gebeurt
waar het bebloede hoofd vertelt
waar ook de zwarte hond werd overreden

Waar mijn vlucht val wordt
En val vlucht

Reiger, heilige reiger, neem me mee!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 01-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Hans Limbeek (Actief sinds: 01-10-2014)

Informatie bij het gedicht

woensdag 20 juli 2011

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘In vogelvlucht’ van Hans Limbeek zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.