INLOGGEN
«»

Hartland

Toen ik je weer zag kwam je van zekere trappen gelopen
klonken typemachines uit open vensters

Het was al nacht, maar ook de bouw aan de overkant ging gewoon door
beton werd gestort funderingen gelegd
deze stad stond niet stil

Ik was te voet gekomen vanaf Hotel Heimwee
en had onderweg straten herkend
die toch zo vreemd bleven

Er stond een bries die de daghitte verdreef
er waren passanten, geen getuigen
Je haar wapperde elegant
je colbert lag over je schouder geslagen
in je hand zag ik je bruin leren boekentas

Er was een korte uitwisseling van blikken
maar woorden bleven uit
een vage glimlach stond op je mond

Claxonerende auto's zoefden door de straat
lichtbundels draaiden over de stenen

Ik rook de seringen van april
de caballerosigaretten in de hoge kamers

Een dof besef van een lang verdroomde tijd
drong zich op

Je kwam van zekere trappen gelopen
toen ik neerviel en verdween

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 01-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Hans Limbeek
Actief sinds: 01-10-2014Informatie bij het gedicht:

vrijdag 13 mei 2011 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hartland’ van Hans Limbeek zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.