«»
venroy
venroy
steeds alder wer ik
steeds kalder werde geej
nie ge werd dur nie moajer
op mit de joare
toch bliefde mien durp
mien durp tusse
de piel en de maas
loat ze mer proate
ien steeds vremdere taale
zolang ik nog laef
zien dur nog genoeg oaver
nes ik
mer as ik sterf
sterft ut roads ok
bin ik bang
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Twan HendriksActief sinds: 22-04-2014Informatie bij het gedicht:
op zijn venraays Auteursrechten
Op dit gedicht ‘venroy’ van Twan Hendriks zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- [ Hij is er ook weer ]
- [ Meisjes giechelen ]
- [ In de steek ]
- [ Gauw vergeten ]
- [ Aangifte hersenspoeling ]
- [ Moderne slavernij ]