Van schijn
Niemand wacht op mij
Niemand mist me toch
Niemand toont zijn interesse in mijn verhalen
Ik voel me genegeerd, buitengesloten
En dan is er nog die oorlog
Ik laat me een tijdje niet meer zien
Want ze geven toch niet om mij
Ik vertel mijn verhalen en toon mijn interesse
Maar dat komt van één kant
En dan is er nog die ruzie en muggenzifterij
Ook ik heb er mijn probleem van gemaakt
Tijdje terug, ik vertelde dat bijna iedereen over zichzelf praatten
Maar niks zei over de verhalen van de ander
Helaas, niemand begreep mijn probleem
Verblindt door egoïsme of haatten jullie mij?
Ik had ook mijn verhaal, heel af en toe
‘Wat doe ik hier nog’, vraag ik mij af, alle dagen
Want hier voel ik me toch maar genegeerd en alleen
Niemand reageert op mijn verhalen en mijn vertellen
Het enige wat ze terugzeggen zijn antwoorden op mijn vragen
Zullen ze merken dat er nog andere mensen weg zijn?
Zijn ze onbedoeld weggejaagd of is er iets anders?
Onbedoelde egoïsme, alleen maar ikke, ikke, ikke
Waar is de interesse in andere mensen?
En dan is er nog steeds die ruzie op het forum van schijn…
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Nathan Schorer (Actief sinds: 28-03-2014)
Informatie bij het gedicht
Verschillende typetjes die zich genegeerd, buitengesloten voelen op fora
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Van schijn’ van Nathan Schorer zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.