Wanhoop

luiehond

 Ik betreur de verzameling van oude vrienden die er niet meer zijn.

 Ze zijn er alleen nog maar om de donkere momenten te herbeleven.

 Ik kan op geen enkele manier meer helder zien.

 En de geesten komen om met mijn gedachten te spellen.

 Elke demon wil zijn pond in bloed.

 Maar ik wil het voor mezelf houden.

 Ik wil mijn problemen vergeten.

 ze storten in de oneindigheid der vergetelheid.

 het is altijd het donkerst voor de dageraad.

 Ik was een dwaas en ik ben zo blind geweest.

 Ik kan het verleden niet achter me laten.

 Het verleden lijkt wel de toekomst.

 Sleep het altijd maar met me mee.

 Ik wil mijn problemen voor mezelf houden.

 Ik lijk ze ook wel aan te trekken.

 Kon ik mijn hart er maar uit snijden en weer resetten.

 Uit de eindeloze wei lijkt wel alleen treurige geluiden te komen.

 Het is moeilijk leven met de duivel hijgend in je nek.

 toen ik zocht naar de hemel vond ik de duivel.

 kon ik de duivel maar van me af schudden.

 Maar dat kan ik niet ik ben verdoemd in dit leven.

 Het blijft het donkerst voor de dageraad.

 En ik blijf een dwaas en blind zo als ik altijd ben geweest.