INLOGGEN
«»

automutilatie 4

 Waarom moet ik het telkens weer doen.

 Had het al zolang niet gedaan.

 nu verlang ik er weer elke dag naar.

 Het koude staal wat door mijn huid gaat.

 Het bloed wat er uit komt.

 En langzaam langs mijn arm glijd

 En een rode streep achter laat.

 Waarom kan ik nergens anders meer aan denken.

 Het zit de hele dag in mijn hoofd.

 Waarom wint de duistere persoon in mij nu weer telkens het gevecht.

 Het kleine licht puntje in mij lijkt wel weer de vergetelheid in te glippen.

 Zodat alleen het duister over blijft.

 Ik wil alleen het koude staal in mijn huid voelen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

luiehond
Actief sinds: 21-04-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘automutilatie 4’ van luiehond zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.