«»
automutilatie 4
Waarom moet ik het telkens weer doen.
Had het al zolang niet gedaan.
nu verlang ik er weer elke dag naar.
Het koude staal wat door mijn huid gaat.
Het bloed wat er uit komt.
En langzaam langs mijn arm glijd
En een rode streep achter laat.
Waarom kan ik nergens anders meer aan denken.
Het zit de hele dag in mijn hoofd.
Waarom wint de duistere persoon in mij nu weer telkens het gevecht.
Het kleine licht puntje in mij lijkt wel weer de vergetelheid in te glippen.
Zodat alleen het duister over blijft.
Ik wil alleen het koude staal in mijn huid voelen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 21-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
luiehondActief sinds: 21-04-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘automutilatie 4’ van luiehond zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- [ Hij is er ook weer ]
- [ Meisjes giechelen ]
- [ In de steek ]
- [ Gauw vergeten ]
- [ Aangifte hersenspoeling ]
- [ Moderne slavernij ]