INLOGGEN
«»

automutilatie 3

 Ik steek het mes in mijn arm.

 Het is het enige wat de pijn stopt.

 De pijn die gemaakt is door alles wat ik heb mee gemaakt in het leven.

 Het eindigt nooit.

 De pijn vreet zich een weg naar binnen.

 Naar mijn ziel de kern van mijn bestaan.

 De pijn gaat maar door.

 Ik schreeuw totdat mijn aderen in storten.

 ik heb lang gewacht maar mijn tijd is verstreken.

 Ik ben als laatste achter gebleven.

 Je kan niet stoppen wat je zelf niet hebt gecreĆ«erd.

 Mijn toekomst lijkt wel mijn verleden.

 ik heb geen keus meer.

 Trek me weer bij elkaar of scheur het huid van mijn lichaam

 Laat me dan in stukken achter en laat me dan met rust

 Vertel me dat de realiteit beter is dan de droom

 Ik heb het onder vonden op de harde manier

 Niets is wat het lijkt

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

luiehond
Actief sinds: 21-04-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘automutilatie 3’ van luiehond zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.