automutilatie 6
Ik voel het in me zitten.
Het stroomt door mijn aders.
Als dikke zwarte drab.
hoe hart ik ook snij het komt als zwarte drab naar buiten.
Maar het blijft zwart het word niet rood.
Het is te veel.
Het zit zelfs in mijn cellen.
Het zit zelf in mijn DNA.
hoe hart en veel ik ook snij.
Ik kan de duisternis niet uit me krijgen.
Het zit te diep in mij geworteld.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
luiehond (Actief sinds: 21-04-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘automutilatie 6’ van luiehond zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.