mijn symfonie imponeerde je

Zomaar-Iemand

 ergens wil ik zwijgen
 even mijn ogen sluiten
 en zien dat alles goed komt

 je haalt me de woorden uit de mond
 lettergrepen lagen op mijn tong
 ontplooiden zich tot een uithaal

 ik hield ze binnen en hoorde de echo
 ook jij had ze gezien, vluchtig wit
 ik kom later wel weer terug

 jij begreep mijn vervormde woorden
 zag het verhaal geschreven staan
 zoals ik het nooit bedoeld had

 toch was ik blij dat
 ik nooit had willen praten
 mijn symfonie imponeerde je nog