INLOGGEN
«»

Onrust

 onrust giert door mijn aderen
 diep zit er iets verborgen
 zal ik het benaderen?
 of laat ik het zitten tot morgen

 onrust
 als golven die beuken op de kust
 het gaat en het komt
 als het dan verstomt
 kan ik het even vergeten
 woelend lig ik te zweten
 in de nacht
 want het wacht
 op bevrijding

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Marill Meijs
Actief sinds: 30-03-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onrust’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.