De emmer

Marill Meijs

 als ik naar buiten kijk
 zie ik je daar staan
 laat ik mijn gedachten gaan
 over vervlogen tijden

 zie ik een huilend kind
 niet zo bemind
 op je deksel gezeten
 mijn broertje moet je weten

 zie ik een bosje narcissen
 die een tuin zal missen
 want broertje lief
 was de dief
 hij verstopte ze gauw
 achter jou

 zie ik een bak vol bederf
 achter op ons erf
 geduldig wachtend op de man
 die je legen kan

 nu sta je in mijn tuin
 niet gevuld met puin
 nee, een bak vol kleuren
 met heerlijke geuren

 nu ik je zo zie staan
 en de herfst komt eraan
 denk ik aan die vervlogen tijd
 denk ik wel eens met spijt
 aan dat onbeminde kind
 altijd vechtend tegen de wind

 het kind
 dat te vroeg op deze wereld kwam
 het kind
 niet begrepen door pap en mam
 het kind
 dat opgroeide in internaten
 het kind
 dat ons ging haten
 het kind
 met vele wonden
 het kind
 dat nu zijn weg heeft gevonden

 mijn jongere broertje
 vaak niet begrepen
 was je maar van deze tijd
 vergeef ons onze onwetendheid

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)

Informatie bij het gedicht

hulde voor mijn jongere broer die na een moeilijke jeugd zijn weg heeft gevonden

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De emmer’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.