Voor altijd je dochter

Marill Meijs

 Nu zie ik je liggen in je bed,
 zonder jou had ik het nooit gered,
 om overeind te blijven in dit bestaan,
 je bent moe, je wilt gaan,
 zachtjes laat je het gebeuren,
 kijk, zie je die herfstkleuren?

 Je wijst me naar de natuur,
 al kijk jij nu naar een muur,
 zo wil je mij op iets wijzen,
 o, wat kan ik me gelukkig prijzen,
 dat ik van jou dit heb geleerd,
 als vader heb ik je altijd gewaardeerd.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Voor altijd je dochter’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.