Rommel

Marill Meijs

 gestommel
 tussen de rommel
 begonnen met opruimen
 tussen vingers en duimen
 houd ik een album vast
 plots een zware last

 lang vervlogen dagen
 vliegen aan me voorbij
 voorzichtig leg ik het opzij
 toch blijft het me uitdagen

 bang om herinneringen
 zijn van die dingen
 die ons steeds omringen

 nieuwsgierigheid krijgt zijn zin
 dus kijk ik erin
 eerste foto
 oude auto
 och ja ons renaultje vier
 gaf ons zoveel plezier
 al zat hij vol met krassen
 we konden er stevig mee gassen

 zo blader ik door deze album
 soms wens ik een gum
 wat er uiteindelijk blijft hangen
 is een onbestemd verlangen
 naar vervlogen dingen
 toch gek die herinneringen
 opgeroepen door gestommel
 tussen mijn rommel

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)

Informatie bij het gedicht

als ik eindelijk eens ga opruimen...

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Rommel’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.