Het ritme van de nacht
Hier loop ik dan, alleen,
met enkel mijn schaduw die me om de zoveel stappen vergezeld
De koele wind, die mijn stoffige gedachten met haar meeneemt,
is zo onzichtbaar als de kleur van leven dat nergens te bespeuren valt
net als begrip, net als hem. Mijn vingers voelen hem wegglijden als zand van de kust
Die nu veilig is, in de nacht. Rust.
Het ritme van de nacht
Ik heb gezien hoe de uren vervlogen,
net als mijn dierbaren. Zo ontastbaar als de slaap
die niet tot mij wil komen. Zo ontastbaar als de tijd
die mijn gedachten versnijd
tot kleine puzzelstukken, die op hun plaats vallen
wanneer ik de nacht betreed
vinden wat je al tijden loopt te zoeken
gemakkelijk is ’t soms niet. Insomnie.
Want ik zag zo van die nachten, nachten vol pijn
en dagen die net hetzelfde zijn
ik weet dat deze nachten komen, en weet dat ik mezelf red,
maar soms zijn een paar armen toch warmer
dan de lakens van mijn bed
Ja, soms denk ik dat het beter is
Mezelf te besparen van de vrede toekomst,
of de toekomst van mij ? Ik weet het niet
ik weet het niet meer
ik weet echter wel, dat ik in de straten zoek
wat ik in mijn bed niet vind. Rust.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
symoActief sinds: 09-04-2014Informatie bij het gedicht:
De gedicht is gemaakt met een verhaal, een boek van Annelies Verbeke in het achterhoofd. Het boek heef als titel 'slaap!'. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het ritme van de nacht’ van symo zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- [ Hij is er ook weer ]
- [ Meisjes giechelen ]
- [ In de steek ]
- [ Gauw vergeten ]
- [ Aangifte hersenspoeling ]
- [ Moderne slavernij ]