Ben weer eens stil

Anony

 Ben weer eens stil,
 maar nu niet omdat ik niet praten wil.

 Maar nu omdat iemand iets in mij heeft los gemaakt,
 iets wat mij recht in mijn hart heeft geraakt.

 Haar woorden doen mij zo goed,
 krijg spontaan weer een lach op mijn snoet.

 Mijn oogjes glinsteren weer,
 na een reactie van haar,
 keer op keer maar weer.

 Weet eigenlijk niet wat ik ermee aan moet,
 echt niet uit te leggen,
 maar het voelt zo super goed,
 durf het haast niet te zeggen.

 het voelt net als houden van,
 iets waar ik het wederzijdse gevoel,
 nooit terug krijgen kunnen zal.