Stoeien
Stoeien met je leven,
Stoeien met je gevoel.
Het kan je blijheid geven,
Als je snapt wat ik bedoel.
Met stoeien los je niks op,
Ja goed, verdriet en pijn.
Afgelopen met dat opgekrop,
Dan voel je je weer fijn.
Altijd al geweten,
Dat stoeien vreugd laat stromen.
Met stoeien heb ik altijd mee gezeten,
Blij stoeien kan ik alleen maar over dromen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Patros Fibros (Actief sinds: 13-03-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stoeien’ van Patros Fibros zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.